Zondag 28 april - de 2-baansweg naar Boekarest

Hedenmorgen heerlijk ontbijt gekregen na enig wennen aan uur tijdverschil. Vroeg weg werd dus wat later maar toch vroeg.
Afrekenen was perfect, kamer € 23,- maatlijden, bier en fles wijn € 4,-
Heb ze nog geprobeerd te overtuigen dat er een foutje in zat maar nee.
Snel nog even naar het toilet en toen hadden ze hun eigen rekensom ook door. Lachend bijbetaald (maar toch jammer).
Op naar eerst Deva want we waren een beetje afgedwaald van de route. Mooie weg die we anders nooit gezien zouden hebben. Een geasfalteerde B-weg, waar vind je dat nog.
Na 100 km zaten we weer op de geplande route en zo ook alle vrachtwagens. De natuur is wederom overweldigend mooi, zoveel tinten groen, zo'n helder uitzicht.
Buiten 28 graden, binnen warmer en dan kijk je naar besneeuwde bergen. De wegen gaan kronkelen en de vaart gaat er behoorlijk uit maar het is de moeite waard. Wie deze weg rijdt ziet dat Roemenië één van de mooiste landen is.
Maar ja, er wonen ook Roemenen dus het inhalen was af en toe weer spannend. Je ziet iemand 3x inhalen en denkt dat die dood gaat om vervolgens na 5 minuten adrenaline te parkeren bij een marktje. Winst : 10 seconden.dele
Vanaf Sibiu heb ik iemand gevolgd die prettig reed tot aan Pitesi. Kreeg het idee dat hij zelfs wachtte als hij iemand had ingehaald en ik nog niet.
Daarvoor hadden we lekker gelunched, ieder 6 mici's.
Vanaf Pitesi is er een snelweg en dat is na 400 km kruipen heerlijk.
Het vreemde is dat Roemenen daar juist weer heel zachtjes rijden maar wel altijd aan de kant gingen als wij er aan kwamen (ze rijden bijna allemaal links).
De vluchtstrook kennen ze niet. Er is wel een strook die er verdacht veel op lijkt maar die wordt gebruikt voor pauzes, eten, bloemenverkoop, liften en ook 1 pechgeval. Je mag er 130 maar ik denk niet dat de meesten boven de 110 uitkwamen. 70 is ook mooi want wat een ruimte. En dan komt er een Hollander met 160 langs...
Appartement bereikt om 17:45 en de 'delegate' dhr. Salvator gebeld. Die wou afspreken bij een hotel en het kostte Ted heel wat moeite om hem te overtuigen dat we gewoon bij het appartement waren.
Dezelfde man als vorig jaar die alles uitlegde of het nieuw was in zeldzaam beroerd Engels.
Boel uitgepakt, airco aangezet, balkondeuren gemold en dan lekker eten in de Ierse pub van vorig jaar. Niet dus. Kok was vrij en we slenterden rond tot we bij wat wij altijd dachten dat het militair museum was maar wat een restaurant bleek te zijn met een groot terras.
Helaas was alles gereserveerd. Andere ober gevraagd die een stuk vriendelijker keek en ons meteen een tafel gaf en het bordje gereserveerd handig wegmoffelde.
Even checken of je met een kaart mocht betalen want we hadden net gepind maar dat mochten we weer afstaan aan de huur en je mag niet 2x op 1 dag pinnen in het buitenland. Niet dus, je moest contant betalen.
Aangegeven dat we dat niet konden en dan maar verder moesten. We hadden nog een paar Lei en die lieten we triest zijn. De ober lachte en gaf aan dat het wel ging lukken. We hadden 12 euro in Lei en een paar euro's.
Nou, als hij zo overtuigd was dan ook alles maar bestellen als test.
Heerlijk gegeten met Bulgaarse salade die heerlijk was maar volgens dezelfde ober in Bulgarije niet te vreten was.
Uiteindelijk ging afrekenen prima en ook nog een fooi gegeven. Ben de beroerdste niet na 2 uur tafelen voor 15 euro.
Terug gewandeld naar het appartement en daar was het nog warmer geworden. Via Google eens gekeken hoe die airco dan wel werkte en bleek dat die op verwarmen stond.
Nu wordt het eindelijk koeler maar is het ook alweer bedtijd. Man-o-man.