Ver gekomen of te ver .. ?

Vanmorgen werden we op tijd wakker want we moesten op tijd naar bed van de ober. Of wij wel wisten hoeveel uur hij werkte per dag. Dus om klokslag 22 uur alles gesloten.
Toch waren we iets te laat voor het ontbijt, ook knap.
Buiten regent het en is het bewolkt. Zwaarbewolkt weet ik niet want er hangen wolken voor. Graadje of 11. We hebben de zon niet zien opkomen en dat nog wel zonder gordijnen..
Na het ontbijt de snelweg op en dat ging perfect. Iedereen was nog binnen en we reden mooi in 1x door Tsjechië. De laatste 100 km rij je over een wasbord maar dat zijn we inmiddels gewend.
De reclameleus "Volg de Skoda" heeft een nieuwe betekenis sinds een Tsjechische vond dat wij tientallen kilometers moesten volgen, rechts rijden was nieuw voor haar.
In Slowakije gestopt om broodjes te smeren en en de benen te strekken.
Vervolgens zo snel mogelijk het land weer uit, op naar Hongarije. Wederom mooie strakke en redelijk lege wegen. We halen een hoop tijd in van gisteren.
In Hongarije het zoveelste tolbiljet gekocht en op naar Boedapest.
Het rijden werd moeilijker want er stond opeens een enorme zijwind waardoor je soms flink moest bijsturen. Zeker voor vrachtwagens.
Het was er ook aanzienlijk drukker, opeens veel Oostenrijkers, Zwitsers en Duitsers maar eigenlijk vooral Bulgaren en Serviërs.
Ja Daphne, er reden ook veel Hongaren.
Tot aan Boedapest ging het dan ook minder voortvarend en de ring rond Boedapest is altijd hutje mutje (al komen er in rap tempo nieuwe wegen bij).
Eenmaal voorbij Boedapest ben je even alleen voor je gevoel want wie wil er nu die kant op. Knallen dus.
Op tijd tanken en weer door. Tot aan 20 kilometer voor Roemenië. De snelweg is op. Dus gedaan met de pret en rustig achter een vrachtwagen aan naar Roemenië.
De grens is een heksenketel. Eindelijk echt controle dus enorme rijen vrachtwagens en ze wouden Ted haar paspoort zien die daar duidelijk door werd overvallen :)
Daarna kom je in een chaos van alles en iedereen die geld wil, vrachtwagens die willen stallen, tientallen wisselkantoortjes van 1 m2 en tolhuisjes. Gaaf.
Toch maar door naar Arad tot Gerdt een nieuwe afslag zag met een snelweg naar Boekarest. Op hetzelfde moment wees Ted naar een bord die ik had moeten volgen maar we hebben nu de nieuwe snelweg gereden tot aan Timisoara.
Op de borden stond gewoon Boekarest dus wat kon er fout gaan.
Na 38 kilometer hield de nieuwe snelweg op. Opvallend weinig mensen waren er op de weg. Bij de laatste afslag was het woord Boekarest doorgestreept. *zucht*
Dus via de kleine weg naar Lugoj en goede gesprekken gehad over de navigatie met de nodige lol.
Toen op zoek naar Hotel en dat is geworden waar we al langs reden maar wat volgens Gerdt om was. Zo zitten we nu in Pension Popas Paradis. De eigenaar spreekt alleen Roemeens en Frans dus Ted moet alles regelen.
Keuken was helaas al dicht, het tijdverschil nekt ons. Maar monsieur ging voor ons snel nog even koken. Echte service.
Voor de mensen in Nederland : gaandeweg ging de temperatuur van 11 naar 30. Afzien, morgen korte broek aan in de auto terwijl we nu om 23 uur buiten zitten.