vrijdag 26-4 : Tsjechië bereikt

Vanmorgen de auto ingepakt na eerst de Poolse kabeltrekkers in Eelde te vragen of we onze auto even op de oprit mochten zetten.
Ik zat al helemaal in de stemming van de reis want niemand verstond me.
Uiteindelijk via de voorman (Appie - mooi Poolse naam) toch mijn zin gekregen.
Koffers achterin, kratjes op de achterbank. Maar goed dat we niet vliegen want dit gaat nooit allemaal mee ;)
Om 11 uur uiteindelijk vertrokken. 7 graden en motregen. Bah.
Bij de grens van Duitsland getankt en vol goede moed de Duitse Autobahn op. Helaas, die is niet meer wat die geweest is. De meeste Duisters rijden als slakken dus de Nederlandse caravans rijden binnenkort links.
Via Bremen, Hannover, Braunschweig, Magdeburg, Leipzig, Dresden naar Tsjechië. 700 kilometer en dat in Duitsland zou een makkie moeten zijn.
Niet dus !!
Elke stad heeft zijn eigen file en geen korte. Hannover was de beste. Ruim 10 kilometer file om uiteindelijk te ritsen voor een reparatie aan de vangrail van 2 meter waar niemand aan werkte.
Zoals ieder jaar kregen we de file bij Halle er bij. De nieuwe weg is klaar en dus repareren ze nu de oude die ervoor ligt.
Uiteindelijk scheurden we met een gemiddelde van bijna 65 km per uur door Duitsland.
Onderweg enkele malen gestopt, moet van de Arbo en de blaas.
Voorbij Dresden gaf de boordcomputer aan dat we nog voor 50km benzine hadden. Dus op naar de eerstvolgende Raststätte.
Helaas, die is er niet en die 50 km bleek een stuk korter te zijn dan aangegeven. Bij de grens een vignet gekocht en Thérèse heeft al haar charmes in de strijd gegooid om bij andere kopers benzine te krijgen.
Helaas, we konden nog 13 kilometer en volgens iedereen was de volgende pomp over 20 kilometer.
Ach, dan maar gokken. Over de vluchtstrook volgens het nieuwe rijden zo zuinig mogelijk en berg af zonder motor.
Gelukkig bereikten we net de pomp. Geen licht maar wel een mevrouw die duidelijk aangaf dat ze gesloten was. Oeps.
Toen zei ze nog terloops dat we 200 meter verder wel bij de Shell terug konden en ja, die was OPEN.
Met nog 3 kilometer op de teller gelukzalig staan tanken.
Tegenover de pomp is Pension Orion. Het is kwart voor acht en er is een kamer vrij.
De temperatuur is 21 graden en we kunnen buiten eten. Alle reden om maar te stoppen.
De kamer heeft geen gordijnen en dat is logisch volgens de receptie. De zon komt namelijk aan de andere kant op. Het gezicht van Thérèse was onvergetelijk.
Hoe laat we willen ontbijten. We willen op tijd weg dus uiterlijk 8 uur. Helaas, dat kan niet want de kok woont 60 km verderop dus 8.30 uur was na onderhandelen het vroegste. Dus lekker vroeg op met het krieken van de dag en dan maar wachten op het eten :)
Nou ja, we hebben nu eenmaal een speciale band met Tsjechië dus ...
Morgen willen we in 1 keer door Tsjechië, Slowakije en Hongarije naar Roemenië. Hopelijk lukt dat.