29/30 april - en dan zit je vast

29 april was de einddatum van onze reis en zou dit blog gesloten moeten worden met enkele lofzinnen.
Helaas, het lot heeft anders bepaald.
Zondagmorgen belde de ANWB om nogmaals de risico's op te noemen die er waren als we nu naar huis gingen en we besloten dan maar tot maandag te blijven.
Maar wel in een ander hotel want dit was € 200,- per nacht en we kwamen er ook achter dat alle verzekeringen een clausule hadden waarom ons geval niet vergoed hoefde te worden.
Lees daarom goed uw reisverzekering. Je bent pas verzekerd als je naast de Europesche dekking bij de ANWB ook auto-pechhulp afsluit bij je reisverzekering.
Het zit hem in het woordje pech. De ANWB sleept je gratis weg maar omdat het geen ongeval is zegt je reisverzekering, dat is dan pech.
Via internet gezocht naar een goedkoper hotel die er ook nog een beetje uitzag en die vonden wij in Garni Kozi Horka. Aan het meer met een zwembad.
Met een taxi er naar toe, was toch nog wel een eindje rijden, het meer werd gevonden maar het hotel niet.
De chauffeur bellen en uiteindelijk vond Gerdt het bord met de aanwijzing. Ja, die had de chauffeur ook wel gezien maar er stond geen Garni op.
Gelukkig hielp de taxichauffeur Ted haar tas met alle papieren en camera niet vergeten.
Toen de taxi weg was zagen we pas het bordje op de deur. Closed.
Gelukkig was er wel iemand en we konden er inderdaad in maar er was geen eten of drinken. Dat hadden we moeten kunnen afleiden uit het woord Garni. Door de recessie openen ze de keuken en bar alleen voor groepen en wij waren de enige gasten.
Gebeld met booking.com want je mocht niet annuleren. De eigenaresse nam het over en toen bleek dat wel te kunnen.
Haar man, die ook vloeiend Engels sprak, bracht ons naar een bevriend hotel verderop. Daar was wel alles open behalve het zwembad.
Wij hem hartelijk bedankt, belde zijn vrouw dat Ted haar tas nog bij haar stond. Hij die weer ophalen, en dat heeft Ted van de slordige Gerdt nog even moeten horen. :)
We kregen een bungalow, zo noemde ze het. Een rijtjeshuis, plat dak, minimale grootte, 2 stoeltjes op een balkon, een tv en een bed.
Maar, zeer mooi uitzicht over het meer.
Dan maar wat drinken. Personeel in Tsjechië herken je doordat ze niet kunnen en willen glimlachen. Alleen bij het gesloten hotel was het echtpaar uiterst vriendelijk. Vandaar dat die waarschijnlijk dicht was.
Beiden goed gegeten en slecht geslapen op de keiharde bedden.
Het ontbijt was al opgegeten door enkele kinderen maar deze dame probeerde er nog van alles van te maken.
Tsja, en dan maar wat lezen, administratie van de tennisclub bijgewerkt en genoten van het mooie weer (Ted althans, Gerdt vond het alweer te warm).
Om half 5 belde de ANWB dat de auto niet binnen 48 uur gemaakt kon worden. Deadline was om 5 uur.
Er was een pomp stuk en die moest besteld worden. De auto zou dan vrijdag klaar zijn. Of we wouden wachten of een leenauto.
Je denkt gelijk aan een leenauto maar die krijg je alleen om naar huis te rijden en moet je meteen inleveren. De zafira repareren ze dan niet en brengen ze naar Polling maar na 3 weken dus zit je 3 weken zonder auto.
De leenauto was ook lastig want het was koninginnedag in Nederland en morgen door 1 mei nationale feestdag in Tsjechië. Kortom, ze dachten die auto woensdag wel te kunnen leveren.
Dat maakte de keus weer makkelijker want met 2 dagen meer wachten hebben we in ieder geval onze eigen spullen weer.
Een deel van de bagage zit nog in de auto en we weten niet waar die is. We weten wel dat er 3 gerookte kazen in liggen en dat de monteur bij het openen van de auto en gigantische meur moet hebben aangetroffen na 2 dagen smelten in de zon.
Kortom, Gerdt opent een kantoor in Brno, Ted heeft haar werk moeten afmelden, Nils zit zielig alleen thuis en we zijn een week langer weg dan gedacht.