Inflatie op of onderweg

Vandaag op de dag van de arbeid, verplicht vrij - sorry, hebben we een klooster bezocht en een bazar en dat was het.
Tijd om eens na te denken over wat er is veranderd in 4 jaar.

Vonden we Iasi de eerste keer een grauwe saaie stad, die mening hebben we bijgesteld. Als je gewend raakt aan voormalige Oostbloksteden dan begin je je wegen te vinden en zie je ook de mooie kanten van de stad.
Ook het weer helpt geef ik gelijk eerlijk toe want de meeste plaatsen zijn van nature al grauw.
Ook kwa prijzen veranderd er veel. Luxe goederen als computers zijn hier duurder, de benzineprijs is bijna gelijk helaas, het eten blijft relatief goedkoop. Ook de overnachtingen worden elk jaar duidelijk duurder maar met goed zoeken kan je toch nog een voordelige plek vinden.
Je zou denken dat met de benzineprijzen het verkeer afneemt maar dat is niet zo. Er zijn ook niet veel alternatieven behalve dat we voorzichtig meer fietsers zien. De trams zijn oud en gammel en het busvervoer is hier een raadsel. De trein gaat niet harder dan 30 km/u dus je bent toch al snel aangewezen op de auto.
De wegen zijn niks veranderd. Je hebt vlakke stukken, je hebt kuilen en je hebt een mix. Als de overheid waarschuwt voor een kuil in de weg kan je dat gerust negeren want dan krijg je een relatief klein hobbeltje en knal je 100 meter verderop in een kuil.
Ik moet zeggen dat ik wel redelijk goed ben geworden in het autorijden hier. De regels zijn duidelijk of totaal onbekend. Go with the flow (en dan liever wat harder).
Het verkeer op de hoofdweg heeft voorrang, waar je ook bent. Nu is het alleen totaal onduidelijk wat de hoofdweg is, die lijkt er meer van nature te zijn dan dat je dat kan herkennen. Zo kan ook opeens halverwege de rotonde de voorrang wijzigen en dat is wel lachen.
Men rijdt hier te hard of te zacht dus het komt wat chaotisch over. Rechts inhalen lijkt te mogen en parkeerregels bestaan er niet. Zolang je maar niet in de weg staat. Dit laatste is niet helemaal waar want gisteren wouden ze mijn auto wegslepen omdat ik binnen 50 meter van een zebrapad stond. Radu zag het op tijd en ik kwam er zonder kleerscheuren van af. Zodra de politie weg is, zijn alle plaatsen daar weer bezet.
De stoplichten werken in de steden op tijd. Boven het stoplicht wordt afgeteld tot de kleur veranderd. Meestal 1 minuut. Als je dan de bocht om gaat moet je er wel om denken dat het zebrapad dan ook groen is. Alleen rechtdoor schiet dus op.
De meningen over stoppen voor een zebrapad zijn sowieso sterk verdeeld. Aangezien alles 2 rijen dik rijdt kan er wel 1 stoppen maar de anderen vliegen er dan omheen. Het is dus leuk om in het midden van banen te stoppen want dan maakt men een noodstop. Dit is eigenlijk alleen leuk voor mij en de voetgangers geloof ik.
Begrafenisauto's zijn een bezienswaardigheid. Deze zijn potsierlijk groots versierd met reclame. Ook mooie slogans begrepen we als "u ontkomt niet aan ons, dus reserveer nu alvast". Men doet hier niet aan crematies vanwege het geloof maar hoe je het graf in gaat is duidelijk minder belangrijk.
Er wordt in Roemenië gewerkt aan snelwegen en deze moeten ca. 2020 klaar zijn. Logisch maar ook wel jammer. Het zou ook goed voor de economie zijn als ze goederentreinen hadden ipv al die vrachtwagens, maar ja.