Terug naar Nederland

Toch begin ik het verslag met de korte opmerking dat we gisteren heerlijk gegeten hebben maar Daphne weer zo nodig een slak moest vinden in mijn sla. Als oud-vegetariër at ze hem niet op.
Wij dachten nog dat de salade dan wel erg vers moest zijn maar we hoefden het niet te betalen :)
Vrijdagmorgen heeft Ted de boel ingepakt, Daphne nog diverse inkopen gedaan en Gerdt ....
Om ca. 10:30 zijn we vertrokken. De eerste 100 km over de snelweg om daarna verder 2-baans richting de bergen te gaan. Het was wederom een mooie rit door schitterende groene landschappen. Helaas dus niet de hooggebergten maar door diverse mooie dorpen gekomen en diverse mooie haarspeldbochten snel genomen. Als je wil verongelukken in Roemenië moet je denk ik wel je gedenksteen in de berm alvast claimen want echt veel plek is er niet meer. Toch lijkt iedereen rustiger te rijden.
We zijn een enkele keer bewust fout gereden omdat we dachten een mooiere weg te weten maar die bleek toch weer niet zo handig.
Toen we in de buurt van Sibiu waren bleek dat er daadwerkelijk gedeelten van de snelweg af waren. Nu zijn Roemenen op een snelweg soms enger maar het schoot wel even weer op.
Toch zo snel mogelijk weer de snelweg af om de N74 te volgen om meer van de bergen mee te pakken.
Tegen 5 uur dachten we een overnachtingsplaats te weten. Helaas, het was er erg mooi maar het leek gesloten. De eigenaars kwamen er snel aan en die spraken alleen Roemeens. Met handen en voeten kwamen we er achter dat het niet gesloten was maar we wisten niet of we daar konden eten. Uiteindelijk werd er een dorpsgenoot gebeld die Engels sprak en kwamen we er achter dat het een bed and breakfast was. Het echtpaar was zo teleurgesteld dat we besloten verder te reizen dat het pijnlijk aanvoelde maar er was daar in de buurt geen maaltijd te krijgen.
Zo kwamen we door Câmpeni en daar zag Daphne een pension. Meteen gechecked en je kon er overnachten en eten.
De kamers werden getoond, niet 1 maar alle kamers, en zijn gaan eten.
Het was heerlijk (begint te wennen) maar toen we het dessert wouden bestellen bleek de eigenaresse ons te willen verrassen met een surprise dessert. Vooruit dan maar.
Het was heerlijk maar we weten nog steeds niet wat het was, behalve chocoladecake met een cremelaag een alles doordrenkt met alcohol.
We hadden ook speciale jam gekregen van blauwe bessen en de bediening was echt goed en leuk.
We zijn nog 250 km van Oradea, in Câmpeni maar dat herkend de kaart niet. Morgen nog 6 uur naar Boedapest om Daphne af te zetten op het vliegveld en voor ons om door te rijden naar Eelde.
Het waren wederom 2 geweldige weken en hopelijk redden we het voor maandag thuis te zijn.